Anasayfa
Gerekli Belgeler
SRC Belgeleri
Bize Ulaşın
Sıkça Sorulan Sorular
Ders Notları
Yönetmelikler

TEMEL SİGORTACILIK EĞİTİMİ

Trafikte yasal sorumluluklar

Ani ve beklenmedik risklere karşı, önceden ödenen prim karşılığında olası riskin sigorta şirketine transferini kapsayan iki taraflı sözleşmeye sigorta denir.

Hayat ve Hayat Dışı Sigortalar olmak üzere iki ana gruba ayrılmaktadır. Hayat Dışı Sigortalar başlıca aşağıda belirtilen branşlarda hizmet verir.

Sigorta Çeşitleri

Hayat Sigortası

Sigortalıya, ihtiyarlığında sıkıntıya düşmeden hayatı sürdürme imkânını sağlamak, ölümü halinde ise bakmakla yükümlü olduğu geride kalan aile fertlerine aynı imkânı vermek hayat sigortasının belli başlı var oluş nedendir.

a. Ölüm Hali Hayat Sigortası: Sigortacının tazminat ödeme yükümlülüğünün, ancak sigortalının ölümü ile meydana geldiği hayat sigortası türüdür.

b. Yaşama Hali Hayat Sigortası: Bu sigorta şeklinde söz konusu olan sigortalının önceden saptanan bir süre sonunda hayatta kalmasıdır. Kişinin bu süreden önce ölümü durumunda ödemiş olduğu ücretler sigortacıya kalır.

c. Karma Hayat Sigortası: Hayatta kalma ve ölüm durumunu belirli oranlarda karma olarak kapsayan sigorta çeşididir. Sigortalı önceden belirlenmiş bir süre içinde sigortalı olup, bu süreden önce ölümü halinde belirlemiş olduğu varislerine temin eden sigortalı miktar ödenir. Süre sonunda hayatta kaldığı takdirde ise sigortalı miktarı kendisi alır.

d. Grup Hayat Sigortası: Hayat sigortasının bu çeşidi ile bir grup insanın sadece bir sigorta poliçesi ile sigortalanması mümkün olmaktadır. Sigorta edilenler belirli bir endüstride çalışanlar, bir sendikanın üyeleri gibi gruplardır.

e. Sağlık Sigortası: Ayrı olarak yada hayat sigortalarına eklenmek suretiyle yapılabilen sigorta çeşididir. Kazadan ileri gelmeyen bütün hastalıkların tedavisi için yapılan masrafların ödenmesidir.

Hayat Dışı (Elemen ter) Sigortalar

Hayat dışı sigortalar hayat branşı dışında, sigortalının varlığında çeşitli risklerin sebep olacağı hasarlar ile meydana gelecek kayıpları sigorta teminatı altına almaktır.

a. Yangın Sigortası: Yangın sigortalan yangın neticesinde meydana gelen her çeşit hasarı karşılar. Ev, depo, fabrika gibi gayrimenkuller ile ev eşyası, demirbaş, ticari mallar teminat altına alınır.

b. Kaza Sigortası: Sigortalının iradesi dışında kendisine veya mallarına gelecek zara ve ziyanın temini kaza sigortaları aracılığıyla yapılabilir. Kaza sigorta kişi ve mal sigorta olarak ikiye ayrılır.

c. Nakliyat Sigortası: Çeşitli yollarla taşınmakta olan malların sevk edilmeleri sırasında meydana gelebilecek hasarlar ile deniz araçları için söz konusu olabilecek zarar ve ziyanı temin eden sigorta türüdür.

d. Mühendislik Sigortası: Makine kırılması, inşaat, montaj ve elektronik cihaz sigortalan “mühendislik sigortası” kapsamında olup, her biri ayrı yapılabildiği gibi tek bir poliçe kapsamında da temin edilebilir.

e. Tarım Sigortası: Tarım sigortası, dolu ve hayvan hayat sigortası olmak üzere ikiye ayrılır. Dolu sigortası dolu tanelerinin vurması ile toprak ürünlerinde meydana gelebilecek hasarları sigorta teminatı altına alan bir sigorta çeşididir. Hayvan hayat sigortası, genellikle tarımda kullanılan hayvanlar, meslek hayvanları ve spor hayvanları için söz konusu olacak riskleri sigorta teminatı altına alır.

f. Diğer Sigortalar: Yukarıda temel olarak sayılan sigorta branşlarının dışında yer alan sorumluluk, hukuki koruma, meslek, işletme faaliyetlerinin kesilmesi, kredi, uzay sigortası gibi türlerde vardır

Sigortacılık genel prensipleri; Sigorta branşları için geçerli olan ve ülkemiz mevzuatına da uyan ana prensipleri genel anlamda su şekilde sıralayabiliriz.

1. Mutlak iyi Niyet Prensibi: Sigorta sözleşmesinde sigortalının beyanı esastır. Sigortalı / sigorta ettiren, teminat altına aldığı nesneye ilişkin tüm bilgileri doğru olarak vermek; ayni şekilde sözleşmeye aracılık eden kişi de neyi, ne şartlar altında aldığı konusunda doğru ve gerçek bilgileri sigortalıya bildirmek zorundadır.

2. Sigortalanabilir Menfaat Prensibi: Sigorta ettiren bir nesneyi teminata alırken, mutlaka onun sahibi olması gerekmez; üzerinde menfaati bulunması yeterlidir.

3. Tazminat Prensibi: Sigortalının, hasar olduğunda zararının karşılanması, sözleşme gereğidir. Bu zararın giderilmesi nakden ödeme seklinde olabileceği gibi, onarımını üstlenme veya yerine yenisini verme seklinde de olabilir.

4. Yakin Neden Prensibi: Bir hasarın tazmin edilebilmesi için, o hasarın poliçede alınmış ve genel / özel şartlarda belirtilen teminat kapsamına en yakin nedenden ileri gelmesi gerekir.

5. Rücu Prensibi: Sigortalının uğradığı zararda eğer üçüncü kişilerin kusuru varsa, sigorta şirketi sigortalısına zarar ödedikten sonra, kusurlu taraftan kusuru oranında bu hasarı talep (Rücu) eder. Böylelikle sigortalı hem sigorta şirketinden, hem de kendisine zarar veren kusurlu taraftan tazminat alarak, haksiz kazanç sağlamamış olur. Burada sigorta şirketi sigortalısının talep edebileceği tazminatı almak üzere sigortalısının yerine geçerek, onun yetkilerini kendi devraldığından bu prensip "Halefi yet Prensibi" olarak da ifade edilmektedir.